Şair: Kaan Metin Çelik TAN YELİ Kıl sicimini Boynuma taktılar Çekilmez bu gönülde Bu kadar sancı Acı doyurmakta vefasız sevdayı Hey gidi hayaller dünyasındaki gönül Daha ne kadar Avutursun kendi kendini Tabut değil bu bak Tahtadan bir kundak Bu ağır hediye Söyle yar kime gider Ya Benim tabutum Söylesene hangi ağaçtan Adını ben koydum Sevdanın yaşını sen ver Elindeyse düşünme Beni güçün yeterse bırak git Zamana esir gönül şimdi Yokluğun akrebi sokmaktadır beni Lodos rüzgarıdır Şu an esiyor yüreğimde Tanyeli attı atmakta Gönül yangını sürmekte Tanyeli attı atmakta Gönül yangını sürmekte