Şair: Mehmet Binboğa Gece sihri saçlarına aldanıp da mecnun güya Akşamın çölde serapmış gündüzün gördüğü rüya Tekmil erkek milletinin imgelerindeki kadın Sana her kim ki tutulur dilini yakarmış adın Sevip de kavuşamayan kadınlarda kaldı hüznün Bir eski şarkı dinlerken dağılan o kardeş yüzün Kimlere Leylâ demedik ah çekip de gitmediler Ete teşne nobran âşık gerekmez bize dediler Bir nazenin naif ruhu taşımadı bedenleri Dil-i leyli hep bu yüzden çağırmadı gidenleri Bilmem sükun bulmuş mudur o seven kalp o tenhada Hiçbir kadın sevemedi onun gibi bu dünyada 26 şubat 2012 Eskişehir