Şair: Tuba Gürdere En gerçek özünle yalnızlığa sarıldığında ve Bir dağ başında yalnız gibiysen eğer bil ki oradan mutlaka bir çam kokusu duyacaksın. İşte o an, yağmura dokunmasanda düşüncene tutulacaksın. Düşüncende arınıp, en gerçek düşüncelere akacaksın. Yağmurlarca karışmak yaşama. Yaşamak o tek tanenin derinliğindedir. Bir bütüne akmak gibi görünen özünden ayrı düşen. Kimi zaman en yüzeysel kimi zaman en derinlikten bütünlenen.