Şair: Kaan Metin Çelik BİZİM MAHALLE Bir zamanlar herkes Güle oynaya bu mahallede Neleri gördük neleri yaşadık Ağıtlarda düğünlerde Ne davullar ne düğünler inlete inlete Bazense ağıtlar kaplardı bir uçtan bir uca Keşke değişmese Öyle kalsa zaman ve her şey ilk giden Ali çavuşun oğlu Osman abı oldu Sonra ise kaytan bıyıklı Mustafa Amca Ağıtlarda sessizlik vardı mahallede Sıra kimde diye düşünürken birileri Bir yıl sonra Vahap Amca Sabri amca ardından kirvemin Babası Sonrada Fotoğrafçı güler yüzlü İbrahim amca Ardından Ramazan amca bilgi abidesi idi. Bu yılsa mahallenin Dişçisi neşe kaynağı Ahmet amca Takip etti ardı sıra hepsinin yerleri ayrı ayrı Topraklara yad ettik onları Bizim mahalleydi bu neleri gördü neleri yaşadı. Nice düğünler oldu nice çocuklar doğdu Nicelerini alıp götürdü bu sokaklar Ne aşkları da gördü değişmeyen sadece evler Onlar da ise anılarla doluydu Ben de bırakıp gideceğim bu sokakları Önceden güldürüyordu şimdi ağlatıyor Çocukluktan çıkmış beden artık yaşlanıyor Önceden olsa aldırmazdım amma Gönül artık acılara dayanamıyor