Şair: Bekir Akbulut Aşkın dehlizinde, girdim Bir yere Labirentler yolum, kesti gelemem. Karanlık ortamda, bilmem ki nere Gönlüm nazlı yara, küstü bilemem. Şah sen olurken, mat ettin Beni Uçurup gurbete, kuş ettin beni Kırıp kollarımı, tuş ettin beni Kin edip yinede, kastı dilemem Bir ışığa muhtaç giden izinde Koridor kapalı sonun gizinde Çıkar isem burada ışık gözünde Burada kaybolur, postu bulamam Akıl kuş kanama, çömçe dalıyor Bilinmeze parça, parça bölüyor Muamması sırdan, Öte salıyor Benden büyük zatı, üstü silemem Bekir, derki cüce, kaldım bu yolda Tükendim için için, perişan hal, da Aradım yerimi, sevgimi solda Azrail göksüme, bastı kalamam Bekir Akbulut